Proste, ale i bardzo przydatne zagadnienie gramatyczne - tryb rozkazujący.
Tryb rozkazujący (повелително наклонение)
Tworzenie trybu rozkazującego w języku bułgarskim jest bardzo proste. Wystarczy do tematu - w zależności od tego, czy kończy się na samogłoskę, czy na spółgłoskę - dodać następujące końcówki:
po spółgłosce
|
po samogłosce
| |
l.poj.
|
-и
|
-й
|
l.mn.
|
-ете
|
-йте
|
Zobaczcie to na przykładach:
правя: прави, правете
мета: мети, метете
обичам: обичай, обичайте
живея: живей, живейте
вдигам: вдигай, вдигайте
Oczywiście istnieją także nieregularne formy, których trzeba się po prostu nauczyć np.:
съм: бъди, бъдете
видя: виж, вижте
вляза: влез, влезте
изляза: излез, излезте
дам: дай, дайте
държа: дръж, дръжте
дойда: ела, елате
ям: яж, яжте
отида: иди, идете
Formę przeczącą tworzy się tylko od czasowników niedokonanych. Można ją utworzyć w dwojaki sposób:
не + forma trybu rozkazującego (не гледай, не гледайте);
недей, недейте + да + czas teraźniejszy (недей да гледаш, недейте да гледате)
W języku bułgarskim istnieją także tzw. formy złożone trybu rozkazującego, które są bardzo często używane:
да + czas teraźniejszy (да бъдеш здрава)
нека + czas teraźniejszy (нека говорят)
нека + да + czas teraźniejszy (нека да го докажем)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz